<<عباس عبدی>>در یادداشتی دررومه اعتمادبا عنوان<<شکر فوتبال و نیشکر هفت تپه>>نوشت: <<مواجهه با فساد آن جایی ضعیف می شود که باندهای ی حامی افراد فاسد شوند ولی مگر فوتبال وابسته به ت است؟.واقعیت این است کهپس از انقلاب تصور این بود که فعالیت های اجتماعی و وجوه جامعه کم کم رنگ ارزش های اسلامی و اخلاقی خواهد گرفت، غافل از اینکه موضوع برعکس خواهد بودو این برخی از ت مداران و انقلابیون بودند که به رنگ های دیگر درآمدند و انقلاب و ارزش ها را پیش پای اقتصاد، ت، ورزش و. قربانی کردند. در حقیقت فوتبال به دلایلی؛ نقش ی تعیین کننده ای پیدا کرده و از این طریق نیز مصونیت به دست آورده است>>.
عبدی در ادامه نوشت: <<انقلاب که شد، ورزش به کلی به حاشیه رفت، از در بیرونش کردندولی کم کم از پنجره وارد میدان شد و برای اولین بار نیز در انتخابات مجلس چهارم(۱۳۷۱) آشکارا و علنی به حمایتلیست اصولگرایان امروزی و راست آن روزدرآمدند! ورزشی ها خیلی خوب متوجه شدند که از طریق ت می توانند برای خود چتر حمایتی تهیه کنند. در حالی که آنان ذاتا ی نیستند و معنی هم ندارد که ی باشند. این روند به شکل مبتذلی در ایران درآمده است>>.
این فعال ی اصلاح طلب در ادامه نوشت: <<آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا دو تیم استقلال و پرسپولیس حتی به قیمت بالا واگذار نمی شوند ولی نیشکر هفت تپه و شرکت هپکو و. با شرایط بسیار ساده واگذار می شوند؟.پشت صحنه، انواع و اقسام مبادلات صورت می گیرد و بسیاری از آنهافاسداست.جامعه ای که به راحتی چنین پولی را برای مربی خارجی و کار نکرده، بدهد ولی کارگران هفت تپه آن برای گرفتن حقوق اعتصاب کرده و اشک بریزند، چگونه می توان توصیف کرد؟>>.
اصلاح طلبان علاقه خاصی بهشعبده بازیدارند.فدراسیون فوتبال دولت (همان دولتی که <<محمدرضا خاتمی>> گفت <<ما تضمین این دولت هستیم>> و همان دولتی که <<محمد خاتمی>> تَکرار کرد که مردم به آن رأی بدهند) در اقدامی تأمل برانگیز قراردادی محرمانه! با ویلتموس-مربی بلژیکی- امضا کرد!
نکته قابل توجه اینجاست که<<سلطانی فر>>وزیر ورزش دولتِ اصلاح طلبان، نقش ویژه ای در این قرارداد دارد. در روزهای گذشته فدراسیون فوتبال در پرونده شکایت ویلتموس به پرداخت ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار یورو معادل ۱۶۷ میلیاردتومان محکوم شد. ویلتموس پیش از این نیز ۵۳ میلیاردتومان دریافت کرده بود. این در حالی است که این مربی خارجی تنها حدود دو ماه در ایران حضور داشت!
قرارداد ویلتموس مانند قراردادهای دیگر دولت تدبیر و امید، محرمانه بوده است. <<مازیار ناظمی>> سرپرست سابق اداره کل روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان- آذرماه ۹۸- در صفحه توییتر خود با هشتگ <<خاطرات خدمت!>> نوشت: <<برای ثبت در تاریخ، در قرارداد ویلموتس بندی قرار داده ایم که در صورت فسخ از هر طرف تنها سه ماه جریمه پرداخت شود.>>.
نکته قابل تأمل اینجاست کهماجرای خصوصی سازی مسئله دار کارخانه <<نیشکر هفت تپه>> نیز در دولت (دولتِ اصلاح طلبان) انجام شده است.اما عبدی هیچ اشاره ای به این مسئله نمی کند.
شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه سال ۹۴ و در زمان ریاست<<پوری حسینی>> (رئیس ستاد انتخاباتی در آذربایجان شرقی)بر سازمان خصوصی سازی به بخش خصوصی واگذار شد؛ این شرکت به ۲ جوان ۲۸ و ۳۱ ساله(امید اسدبیگیو مهرداد رستمی) واگذار شد که هیچ گونه تخصصی در امر کشاورزی و صنعت نیشکر نداشتند!
این شرکت زمینه اشتغال ۸ هزار نفر به صورت دائم و ۴ هزار کارگر فصلی را فراهم کرده بود و اقتصاد شهرستان های شوش، دزفول، اندیمشک، شوشتر و روستاهای اطراف به آن وابسته بودهاست.
دولتِ اصلاح طلبان این کارخانه بزرگ و بسیار مهم را که ارزش آن حدود۱۷۰۰میلیارد تومان بوده است با قیمت ۲۹۱ میلیاردتومان واگذار کرد. نحوه پرداخت نیز اینگونه بوده است که ابتدا۶ میلیارد تومان بصورت نقد پرداخت شد و قرار شد که بقیه مبلغ (۲۸۵ میلیارد تومان) بصورت اقساطی و هشت ساله با یک سال تنفساز دو نفر که هیچ تخصصی در زمینه صنعت نیشکر و کشاورزی نداشتند، دریافت شود!
در ماههای اخیر دادگاه رسیدگی به اتهامات <<امید اسدبیگی>> مدیرعامل هفت تپه برگزار شده است. اسدبیگی تنها در یک قلم رشوه ای ۷۰۰ سکه ای به مدیر سابق بانک مرکزی در دولت داده است. در روزهای گذشته،قاضی <<مسعودی مقام>> خطاب به اسدبیگی گفت: <<تا شما را احضار می کنیم، حقوق کارگران را دو ماه عقب می اندازید!>>.
پس تا اینجای کارهم قرارداد ویلتموس و هم واگذاری کارخانه نیشکر هفت تپه در دولتِ اصلاح طلبان انجام شده است. اما آقای عباس عبدی در کمال بی انصافی و بی اخلاقی، ماجرای ویلتموس و نیشکر هفت تپه را به پای انقلاب و جریان های انقلابی می نویسدو با کنایه می گوید <<پس از انقلاب تصور این بود که فعالیت های اجتماعی و وجوه جامعه کم کم رنگ ارزش های اسلامی و اخلاقی خواهد گرفت، غافل از اینکه موضوع برعکس خواهد بود>>!
آقای عبدی!<<صادرات گاز مجانی به ترکیه در زمان وزارت ژنرال! زنگنه>>، <<خسارت ۱۸ میلیارد دلاری بابت دلار ۴۲۰۰ تومانی(دلار جهانگیری)>>، <<خسارت ۴۳ میلیارد دلاری قراردادکرسنت>>، خسارت ۱۵۰ هزارمیلیارد تومانیحذف کارت سوخت، خسارتتوتال، خسارتبرجام، خسارت اقتصادیفتنه ۸۸و.همگیدستپخت دوستان اصلاح طلبشماست.
برخی در ابتدای انقلاب با<<بالارفتن از دیوار>>و تسخیر لانه جاسوسی، خود را سوپرانقلابی نمایش دادند. در سالهای بعددر پاریس با افسر مطبوعاتی سفارت آمریکا در زمان اشغال لانه جاسوسی دیدار کردند و ژست اصلاح طلبی گرفتندو در ادامه به بزک آمریکا و <<کوتاه کردن دیوار استکبارستیزی>> مشغول شدند.<<رنگ عوض کردن>> هم مهارتی دارد که هرکسی توانایی آن را ندارد.
یکی از ویژگی های کابینه پیشنهادی آقای رئیسی به مجلس، جوان گرایی در کنار شایسته سالاری و تخصص گرایی است. اما این اقدام بسیار مهم و قابل توجه، اعتراض و شکایت برخی فعالین اصلاح طلب را در پی داشته است.
برخی فعالین و رسانه های اصلاح طلب، جوانگرایی دولت رئیسی را مورد هجمه و تخریب قرار داده اند. اینها همان طیفی هستند که بارها امثال زنگنه و نعمت زاده و ظریف و ی و. را <<ژنرال>> نامیده و آنها را مدیران بی نظیر و شایسته جا زده اند.
همین جریان ی، برخی آقازاده های بی هنر و گردن کلفت را که با رانت در هیات مدیره شرکت ها و هلدینگ های اقتصادی جا خوش کرده اند را نخبه و مدیر برتر معرفی می کنند.
بر همین اساس اصلا جای تعجب ندارد که حامیان ژنرال های خودخوانده و آقازاده های بی هنر، اینچنین جوانگرایی و شایسته سالاری را مورد هجمه و تخریب قرار می دهند.
این روز ها که مرزها به روی همه بازشده و شبکه های مجازی بدون هیچ مانع ای فرهنگ ها را در مقابل هم قرارداده است. هم دارای ویژگی های مثبت هست و هم منفی. یکی از ویژگی های مثبت آن اطلاع رسانی سریع از کسانی که مدعی مردمداری و سنگ مردم را به سینه می زنند هستند، که این گروه به دو دسته تقسیم می شوند، عده ای در امر خود صادق هستند و عده ای به ظاهر خود را مردمی جلوه می دهند. که در شق دوم به وفور می توان در اصلاح طلبان و اصوالگران این شیوه غیر اخلاقی را مشاهده نمود. برای اینکه بتوان آنها را شناسایی کنیم که واقعا در حرف هایی که در تریبونها و مجامع و محافل می زنند صداقت دارند یا خیر، به عملکردشان رجوع می کنیم، که اکثر آنها در دولتها و نهادها دارای پست هستند و یا بوده اند. صداقت در عمل پیش نیاز صداقت در گفتار است. متاسفانه چون مردم عملکرد آنها را کمتر دیده اند در بیشتر مواقع گول گفتار آنها را می خورند. اتفاقا اینگونه افراد حرافند، در گرفتاری ها و مشکلات، و حوادثی که برای مردم بوجود می آیند، شروع به نق زدن و واویلا، و شیون و زاری می کنند. در حالیکه گروه اول در میدان بین مردم هستند و به مشکلات مردم رسیدگی می کنند. چون گروه دوم قادر به رفتن میدان را ندارند به گروه اول انگ می زنند، یا آنها را پوپو لیست می نامند، یا برای جلب نظر و خود نمایی متهم می کنند. با کمی دقت و بصیرت و تعمل در رفتار و گفتار دسته دوم می توان آنها را شناخت. ادامه دارد